Kłusownictwo to nie tylko broń palna i pogoń za zwierzyną, ale także ukryte głęboko w lesie pułapki z drutu i metalowej linki. Wydają się niepozorne, lecz są zabójczo skuteczne. Co roku w sidłach giną przedstawiciele wielu gatunków zwierząt. Niektóre z nich tracimy bezpowrotnie. Wśród ofiar pojawiają się także tygrysy. 

Pod ochroną czy nie – nie ma znaczenia 

Szacuje się, że na obszarach chronionych w samej Kambodży, Laosie i Wietnamie znajduje się ponad 12 milionów sideł. Skalę problemu najlepiej obrazuje fakt, że w wymienionych krajach nie ma już dziko żyjących tygrysów. Wszystkie zostały zabite. Całkowita liczba sideł we wszystkich państwach Azji Południowo-Wschodniej jest znacznie większa. Pułapki pojawiają się nie tylko przy samej granicy obszarów chronionych, lecz są także powszechne na całym ich terenie. 

Kłusownictwo dla zaspokojenia popytu  

Sidła w znaczący sposób przyczyniają się do kryzysu wymierania populacji dzikich zwierząt, wpływając jednocześnie na ekosystemy, od których stanu zależy dobrobyt, zdrowie i życie milionów mieszkańców Azji Południowo-Wschodniej. Wykonane zazwyczaj z drutu i metalowej linki, te proste pułapki wykorzystuje się do zaspokojenia popytu na mięso i inne produkty pochodzące od dzikich zwierząt, wykorzystywane m.in. w tradycyjnej medycynie azjatyckiej. W miastach nielegalny handel w coraz większym stopniu opiera się na mięsie, uznawanym tam za egzotyczny przysmak. Wzmożone polowania na obszarach wiejskich, oddalonych od metropolii, zagrażają bezpieczeństwu żywnościowemu rdzennej ludności, której przetrwanie zależy od zasobów naturalnych dzikiej przyrody. 

Śmiertelna pułapka dla małych i dużych ssaków  

Sidła stwarzają niebezpieczeństwo dla ponad 700 gatunków ssaków lądowych w regionie. Wśród nich znajdują się te najrzadsze i najbardziej zagrożone wyginięciem, jak słoń indyjski i nosorożec sumatrzański. Sidła są również największym zagrożeniem dla przetrwania tygrysów – ich populacja w lasach Belum-Temengor w Malezji zmniejszyła się o połowę w latach 2009-2018.  

Kłusownictwo może doprowadzić do kolejnej pandemii

Masowe używanie sideł jest efektem rosnącego popytu na mięso dzikich zwierząt i inne produkty od nich pochodzące. W wyniku wzrostu konsumpcji dochodzi do coraz częstszych, bezpośrednich kontaktów między ludźmi a dzikimi zwierzętami. To z kolei zwiększa ekspozycję i podatność na choroby odzwierzęce, a także ryzyko ich przeniesienia na ludzi. Przykład koronawirusa SARS-CoV-2 pokazuje, jak wiele negatywnych skutków dla całego świata mogą przynieść takie działania.  

Co robić? 

Konieczne jest podjęcie działań na rzecz powstrzymania kryzysu kłusowniczego w Azji, który zagraża nie tylko samej naturze, ale także ludziom.  

Oto 5 sposób na powstrzymanie kryzysu kłusowniczego: 

1. Zwiększenie liczby strażników terenowych i środków finansowych przeznaczanych na wsparcie obszarów chronionych 
2. Zwiększenie zaangażowania społeczności lokalnych w walkę z kryzysem kłusowniczym 
3. Wzmocnienie prawa i jego egzekwowania  
4. Zakończenie handlu dziką przyrodą dla wspólnego dobra ludzi i zwierząt 
5. Zmniejszenie zapotrzebowania na mięso i produkty z dzikich zwierząt 

Dane pochodzą z raportu „Silence of the Snares: Southeast Asia’s Snaring Crisis” (Cisi zabójcy: Kryzys kłusowniczy w Azji Południowo-Wschodniej) 

Więcej informacji: Pełny raport „Silence of the Snares: Southeast Asia’s Snaring Crisis”