Położony w samym sercu kolumbijskiej Amazonii Park Narodowy Serranía del Chiribiquete jest jednym z najbardziej dziewiczych rejonów tropikalnego lasu deszczowego na świecie.
Park jest domem dla niemal 3000 gatunków zwierząt i roślin, w tym gatunków zagrożonych takich jak tapir anta, arirania amazońska, mrówkojad wielki, wełniak, inia czy jaguar. Jego niezwykła lokalizacja na styku Amazonii z ekoregionami Andów, Orinoko i Wyżyny Gujańskiej sprawia, że wielu ze znajdujących się w nim gatunków flory i fauny nie spotkamy nigdzie indziej na Ziemi.
Chiribiquete ma olbrzymie znaczenie także dla rdzennych społeczności. Niektóre z nich są nam całkiem nieznane, inne zaś wybrały życie w izolacji. Park skrywa również skarby archeologiczne – wśród nich malowidła naskalne rozsiane po wznoszących się ponad gęstym lasem płaskowyżach zwanych tepui. Łącznie na 50 stanowiskach znajduje się ponad 70 tysięcy prastarych rysunków. Część z nich liczy sobie więcej niż 20 tysięcy lat.
W 2018 roku po wielu latach starań ze strony WWF i innych organizacji rząd Kolumbii powiększył zasięg parku narodowego o ponad połowę. Przy 4,3 miliona hektarów – powierzchni równej Danii – jest to obecnie największy chroniony obszar lasu deszczowego. Park Chiribiquete został ponadto wpisany na listę światowego dziedzictwa Unesco, co pozwoli zachować jego bogactwo naturalne i kulturowe dla przyszłych pokoleń.
Obecnie współpracujemy ze społecznościami, rządem i innymi partnerami, żeby zagwarantować parkowi właściwą opiekę. Razem dążymy do utworzenia sieci dobrze zarządzanych i odpowiednio dofinansowanych obszarów chronionych w całej Kolumbii.
Ale przed nami jeszcze wiele wyzwań
Każdego roku niszczony jest obszar lasu o powierzchni dwukrotnie większej niż Park Narodowy Chiribiquete. Chociaż wiele rządów, firm i innych partnerów zobowiązało się do zakończenia wylesiania, wciąż co roku tracimy 10 milionów hektarów lasu – co sekundę znika obszar wielkości boiska do piłki nożnej.
Główną odpowiedzialność za ten stan rzeczy ponosi rolnictwo, zwłaszcza hodowla bydła, produkcja oleju palmowego i uprawa soi. Niekontrolowane pozyskanie drewna, budowa dróg i inna działalność dodatkowo przyczyniają się do niszczenia leśnych siedlisk.
Wylesianie zagraża niezliczonym gatunkom oraz milionom ludzi mieszkających w lesie i na jego obrzeżach, ale ma także konsekwencje globalne, ponieważ przyspiesza zmianę klimatu i podnosi ryzyko wystąpienia pandemii takich jak Covid-19 poprzez zwiększenie częstotliwości kontaktów człowieka z dzikimi zwierzętami i przenoszonymi przez nie chorobami.
Rządy, społeczności, biznes i wiele innych zainteresowanych stron, w tym WWF, mają swoje role do odegrania w poprawie sytuacji. Musimy pomóc ludziom lepiej zrozumieć funkcje, jakie las pełni dla nas wszystkich – od czystej wody po zdrowe gleby – niezależnie od tego, gdzie mieszkamy. Musimy zatrzymać wylesianie, zapewnić lepszą ochronę i zrównoważone zarządzanie dla tych lasów, które jeszcze nam zostały, i odbudować leśne krajobrazy.
Razem możemy to zmienić!
Wesprzyj nasze działania https://pomagam.wwf.pl/
Szukaj
