O wilku mowa

O wilku mowa

Kochamy go i nienawidzimy. Jest bohaterem masowej wyobraźni i największą ofiarą stereotypów, uprzedzeń i … bajek. W ciągu ostatnich 200 lat, na skutek prześladowań i eliminacji jego populacja w Polsce znalazła się na granicy całkowitego wyginięcia, teraz liczy około 2000 osobników.

WILK – po objęciu go ochroną gatunkową, wraca do lasów, w których żył tysiące lat. W zeszłym wieku zabijaliśmy wilki bez litości, wybijając niemal cały gatunek, a nieliczne rodziny, które przetrwały w ostatnich ostojach dzikości teraz zasiedlają swoje dawne łowieckie tereny. Z Polski wędrują na zachód, gdzie wybito je do zera wiec to Polsce Niemcy zawdzięczają powrót tego charyzmatycznego gatunku. Jak zatem jest z wilkiem. Czy jest bohaterem lasu utrzymującym w nim naturalną równowagę czy bezlitosnym zabójcą. Zabija po to by zaspokoić głód czy dla czystej przyjemności. Boi się ludzi i ich unika, a może, jak twierdzą myśliwi, z dala od nas trzyma go jedynie huk wystrzałów z myśliwskiej strzelby? A może właśnie popełniam największy błąd próbując oceniać go i opisywać ludzkimi kategoriami zamiast pozwolić wilkowi być wilkiem? Porozmawiajmy o tym gatunku, bo wiedza to warunek bezpiecznego istnienia obok siebie człowieka i wilka. Przewodnikiem po wilczym świecie jest dzisiaj Piotr Chmielewski, specjalista ds. ochrony przyrody w WWF Polska.