ŚRODOWISKO
ZAANGAŻUJ SIĘ
KONTAKT
-
Fundacja WWF Polska
ul. Usypiskowa 11
02-386 Warszawa
kontakt@wwf.pl
Park podzielony
Bieszczadzki Park Narodowy nie stanowi jednej całości. Rozdziela go Nadleśnictwo Stuposiany, w którym nie obowiązują zasady takie, jak w parku narodowym. To sprawia, że zwierzęta przemieszczające się po tym terenie stają się ofiarami polowań. Prowadzona tam gospodarka leśna wiąże się nie tylko z utratą cennych, nawet stuletnich drzewostanów, lecz także z niszczeniem górskich stoków, co wpływa na nasilenie odpływu i nie sprzyja zatrzymywaniu wody w tym obszarze. Brakuje tam również rezerwatów przyrody, które mogłyby stanowić „most” między tymi częściami. Rekomendowanym w opracowaniu rozwiązaniem byłoby jednak włączenie choć części otuliny do parku narodowego.
„Charakterystyka przyrodnicza obszaru otuliny Bieszczadzkiego Parku Narodowego” to 400 stron opracowania pod red. Pauliny Kramarz, przygotowanego przez ponad 20 autorów, we współpracy z Fundacją Dziedzictwo Przyrodnicze i WWF Polska.
Wyczerpuje ono temat uzasadnienia powiększenia tego obszaru chronionego o obszar niemal całej otuliny, także o lasy, które w ostatnim czasie były przedmiotem głośnych społecznych dyskusji jak np. wydzielenie 219a zagrożone pod koniec 2019 roku wycinką. To lektura specjalistyczna, mogąca posłużyć przy planowaniu przyszłości Bieszczadzkiego Parku Narodowego.
Rzucić wszystko i jechać w Bieszczady
Bieszczadzki Park Narodowy i jego otoczenie co roku dotyka ogromna presja ze strony człowieka, związana głównie z turystyką. Dziś „rzucić wszystko i jechać w Bieszczady” nabiera zupełnie innego znaczenia. Dzikość ustępuje miejsca przepełnionym szlakom. Powiększenie parku narodowego to szansa na ocalenie tego wspaniałego obszaru i zmniejszenie presji człowieka w przyszłości.