ŚRODOWISKO
O NAS
ZAANGAŻUJ SIĘ
KONTAKT
-
Fundacja WWF Polska
ul. Usypiskowa 11
02-386 Warszawa
kontakt@wwf.pl
Przynajmniej kilka wilczych szczeniąt jest co roku zabieranych z lasu przez ludzi. Część osób deklaruje chęć pomocy pozornie porzuconym szczeniętom, nie rozumiejąc, że jest to dla nich szkodliwe czy po prostu niezgodne z prawem. Takie przygarnięte szczenię skazane będzie na życie w niewoli lub śmierć.
Wilki to dzikie zwierzęta i mimo bliskości genetycznej do psa domowego, nie będą się zachowywać jak psy. Szczenięta, gdy tylko trochę podrosną, stają się kłopotliwe dla właścicieli, którzy często wypuszczają je potem z powrotem do lasu. Taki wilk nie jest nauczony polowania na dzikie zwierzęta i nie poradzi sobie na wolności. Wilki wychowywane przez ludzi traktują ich jako przedstawicieli swojego gatunku i się ich nie boją. Dlatego pojawiają się potem w sąsiedztwie ludzkich zabudowań, szukając tam źródła pożywienia w postaci odpadków czy polując na psy, koty i zwierzęta gospodarskie. Mogą się wydawać groźne, dlatego w takich przypadkach Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska często decyduje się na odstrzelenie wilka.
Wbrew temu, co mogłoby się wydawać, samotne maluchy niekoniecznie są porzucone przez swoich rodziców. Najczęściej z pozoru samotne szczenięta można spotkać w czerwcu i lipcu. Eksplorują one wtedy okolice, pijąc z kałuż czy bawiąc się na leśnych drogach, co nie oznacza, że się zgubiły czy są porzucone. Młode wilki zazwyczaj nie wydzielają jeszcze zapachu, a ich futerko ma ochronne ubarwienie. Chroni je to przed atakami drapieżników, na które, pozornie, obecność wilczycy mogłaby je narażać. Dlatego, z troski o swoje młode, wilczyce obserwują je z odległości, podchodząc do nich tylko, by je nakarmić.
Jeśli znajdziesz w lesie szczenię wilka, które Twoim zdaniem może wymagać pomocy, zrób te 5 rzeczy:
Jeśli chcesz pomóc wilkom, nie przygarniaj ich, a pomyśl o symbolicznej adopcji, aby dostały od nas pomoc, której naprawdę potrzebują.